Οι Έλληνες ψάχνουν για νέους παίκτες στο Ice Hockey
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα μπορεί να έχει δυστυχώς μια καχεκτική ανοδική πορεία, ειδικότερα όσο αφορά στο Ελληνικό Χόκεϊ επί Πάγου, αλλά αυτό δεν σταμάτησε το πάθος της Ελληνικής κοινότητας του IceHockey.
Για πρώτη φορά φέτος στο Παγκόσμιο Σαββατοκύριακο IceHockeyγια Κορασίδες, τον Οκτώβριο του 2015, η κοινότητα του Χόκεϊ επί Πάγου στοχεύει στην ανάπτυξη και ελπίζει πως θα πείσει τους ιθύνοντες να φέρουν πίσω ένα παγοδρόμιο διεθνών διαστάσεων.
Μιας και το δράμα ανήκει και έχει καταγωγή από την Αρχαία Ελλάδα έτσι και η ιστορία του Ελληνικού Χόκεϊ επί Πάγου μπορεί να χαρακτηριστεί ως δραματική.
Η Ελλάδα έγινε μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας IceHockeyτο 1987 και συμμετείχε σε πέντε Παγκόσμια Πρωταθλήματα, από το 1991 έως και το 1999, πριν από την οριστική παύση λειτουργίας των παγοδρομίων, όπου και έσβησε οριστικά το άθλημα στη χώρα, αναγκάζοντας έτσι ορισμένους παίκτες και αθλητές να μετακινούνται σε παγοδρόμια του εξωτερικού.
Η τύχη τους χαμογέλασε λίγα χρόνια αργότερα. Τη χρονιά 2007 – 2008, και έπειτα από οκτώ χρόνια Ελληνικού Πρωταθλήματος σε ένα μικρό, προσωρινό Παγοδρόμιο της Αθήνας, η εθνική ομάδα οργανώνει την επιστροφή της στο πρωτάθλημα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας IceHockey. Η σεζόν 2008 – 2009 έγινε ακόμη καλύτερη όταν ένα παγοδρόμιο εγκαινιάστηκε σε μία εγκαταλελειμμένη αρένα πάλης που κατασκευάστηκε για τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στα Άνω Λιόσια, ένα προάστιο της Αθήνας. Οι Έλληνες κέρδισαν το δικαίωμα της φιλοξενίας του πρωταθλήματος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Χόκεϊ επί Πάγου το 2010 σε αυτό το παγοδρόμιο, και το πρώτο Εθνικό Πρωτάθλημα των γυναικών διεξήχθη.
Με την Οικονομική κρίση να πλήττει την Ελλάδα από κει και έπειτα, δεν υπήρχαν πια χρήματα για τη δημιουργία παγοδρομίου και την επόμενη χρονιά. Η εκδήλωση έπρεπε να μεταφερθεί στο Λουξεμβούργο όπου η Ελλάδα κέρδισε την ιστορική τρίτη θέση και το ασημένιο μετάλλιο, μια νίκη που έπνιξε η απογοήτευση γυρνώντας πίσω στην Πατρίδα. Μία Ελλάδα και αθλητές του IceHockeyχωρίς γήπεδο παγοδρομίου.
Τα αθλήματα στον πάγο έχουν περιοριστεί πια σε μικρότερα παγοδρόμια. Δύο παγοδρόμια 1.000 & 800 τ.μ. στην Αθήνα και μία αρένα 1.100 τ.μ. στη Θεσσαλονίκη. Και δυστυχώς για τους αθλητές, αναγκάζονται να προπονούνται πολύ νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ διότι τα παγοδρόμια είναι ανοιχτά προς το κοινό για πατινάζ.
Η κατάσταση αυτή μπορεί να στέρησε από τους αθλητές την εκπαίδευση και τη προπόνηση τους αλλά δεν είναι αυτό το τέλος καθότι οι Έλληνες αυτοσχεδιάζουν με ότι έχουν και είναι έτοιμοι για όλα ελπίζοντας στη βελτίωση της κατάστασης.
Ένα από αυτά τα δύο παγοδρόμια της Αθήνας χρησιμοποιήθηκε ως μέρος του Παγκόσμιου Σαββατοκύριακου IceHockeyΚορασίδων τον Οκτώβριο του 2015. Οι Έλληνες παρακολουθούσαν την εκδήλωση με ενδιαφέρον μέχρι και πέρυσι, φέτος όμως αποφάσισαν και να πάρουν μέρος εθελοντικά με στόχο τη συμμετοχή όσο περισσότερων κοριτσιών στη διοργάνωση.
Τα κορίτσια εισήχθησαν στους βασικούς κανόνες του Χόκεϊ επί Πάγου και τους δόθηκε ο απαραίτητος εξοπλισμός για την πρώτη εμπειρία τους στον πάγο. Ο δίωρος χρόνος εκπαίδευσης που τους δόθηκε ήταν για να πατινάρουν, να μάθουν να κρατούν το μπαστούνι του χόκεϊ και να ρίχνουν με αυτό, πριν μπουν δυναμικά σε αγώνες. Μερικά νεότερα κορίτσια μετά βίας άφησαν τις στολές και τα μπαστούνια για να γυρίσουν πίσω στους γονείς τους, έδωσαν όμως υπόσχεση πως θα επιστρέψουν στον πάγο σύντομα.
Φέρνοντας πίσω τους παίκτες και βρίσκοντας νέους ιδιοκτήτες είναι μία καλή αρχή για το Χόκεϊ επί Πάγου στην Ελλάδα. Κάθε επιπλέον αθλητής είναι ένα ακόμη επιχείρημα για το IceHockeyστην Ελλάδα και τον Σισύφειο Αγώνα των Ελλήνων για Παγοδρόμιο Ολυμπιακών διαστάσεων. Οι Έλληνες εξακολουθούν να είναι αισιόδοξοι πως μια μέρα η κατάσταση θα αλλάξει για την Ομοσπονδία και το Χόκεϊ και η δραματική τροπή που πήραν τα πράγματα θα φτάσει στο τέλος της δίνοντας την ευκαιρία στην Ελλάδα και τους παίκτες της.
άρθρο MARTIN MERK
